Verwar 'het' bedrijfsleven niet met semi-overheid, trendvolgers en geprivatiseerde overheids onderdelen, Bij het echte bedrijfsleven zijn de wettelijk verplichte regelingen van kracht. Maar kijk niet vreemd op dat aanspraak maken op sommige regelingen einde is van je carrière.
Nee het is een kwestie van willen zien. Verbazingwekkend hoeveel mensen denken nuttig bezig te zijn. Vandeweek kwam weer iemand de cmdb nummers opnemen van de pc, monitoren toetsenbord en muis want er zou iets niet kloppen, dat was de 7de keer in 3 maanden tijd. En natuurlijk er zijn ook duizenden ambtenaren die goed en hard werken.Het lijkt wel alsof jij voor een andere overheid werkt dan ik. Wel bijzonder.
Het werk wat ik doe/ambieer bevindt zich vooral bij grote bedrijven en de diversiteit is juist te vinden in de publieke sector. In de private sector zal je slechts bepaalde facetten mogen doen van mijn werk. En laten we duidelijk zijn, ik ben me er van bewust dat ik niet ben niet aangenomen voor mijn zoetsappige social skills.Goed om te horen dat er ook in jouw wat hypocrisie schuilt, want als het allemaal echt zo erg is zou je er toch niet mee geasscocieerd willen worden!?
Stuk over tijdschrijven heb je duidelijk niet begrepen, ik wil het slechts om tijd zichtbaar te maken. Hoeveel tijd heeft project X gekost zodat we bij Y en Z rekening kunnen houden. Dat men 2.5 uur gaat vergaderen met 6 man over de kleur van de wandhouder van een telefoontoestel, dat wil ik zichtbaar hebben. Om te bepalen of er aan het einde van het jaar ruimte is voor 1 of 2 fte extra (of minder). Het is afgeketst op "we zijn daar nog niet klaar voor, controle van de uren/aanwezigheid zou averechts kunnen werken op het moreel van de medewerker" hoe kenmerkend.Maar wel voorbeeldig dat je het tijdschrijven hebt gepromoot. Overigens ben ik bekend met organisaties die het gebruiken maar ook organisaties die het niet gebruiken. En wat blijkt; het is slechts cosmetica. Onzin, het gaat om de kwaliteit van het werk.
Verbeter de wereld begin bij je zelf. Er zit een kern van idealistische waarheid in maar mist het stuk zelfreflectie dat een groep mensen nooit uit zichzelf wat zal doen/bereiken. Kijk bijvoorbeeld naar een VVE met 25 bewoners waar periodiek wat moet gebeuren, je zult zien dat altijd dezelfde groep mensen komt opdraven en de groep die de snor drukt.Wat ik overigens niet begrijp is; je ziet kennelijk enige hypocrisie (zoals in ieder mens schuilt, dus logisch) bij jezelf in. Hulde. Wat ik dan niet begrijp is waarom je dan wel van anderen eist (ambtenaren, politici, je buurman, whoever) dat ze dat niet zijn en altijd voorbeeldige keuzes maken. Begint het niet bij jezelf?
Kankeren of kritiek? Kritiek / zelfreflectie helpt je verder. Maar wat ook in ons bloed zit, zijn de kantjes er vanaf lopen en het maar accepteren om de goede vrede te bewaren ook. We signaleren te veel, wijzen te veel, maar er naar handelen en handhaven ho maar.Ik vrees dat NL naar de afgrond gaat door het altijd maar te kankeren op alles en iedereen behalve aan te geven waar je dan zelf een maatschapelijke bijdrage levert of aan te geven wat JIJ gaat doen om dit aan te pakken. Kankeren zit ons verwende NL-ers in het bloed.
Wat is hart voor de publieke zaak, wat zijn de parameters die beslissen wat maakt dat je hart voor de zaak hebt? Ik geloof als er straks de balans wordt opgemaakt ik ruim in de plus sta ondanks mijn gebreken waaronder een (maatschappelijk) kritische houding.Heb jij ook een hart voor de (PUBLIEKE) zaak? Het wordt tijd dat we daarop gaan selecteren en afrekenen wat mij betreft.
Wij van wc eend adviseren wc eend. Artikel zelf zegt weinig, toch ben ik er van overtuigd dat het efficienter kan en goedkoper. Je werkt voor de overheid en speelt met geld van de burgers (belastingbetalers) daar moet je zuinig en verstandig mee omgaan zowel in materiaal als arbeidskapitaal.