En alweer geen auto rijden!

[madfred]

Voor de zoveelste keer mag ik geen auto rijden.

Bijna twee jaar geleden ben ik twee keer geopereerd aan mijn rug, dit in verband met een kanaal stenose. Een kanaal stenose is een aandoening waarbij de opening waar de zenuw de wervel verlaat dichtgroeit, waardoor de zenuw wordt afgeklemd. Dit heeft weer tot gevolg dat er uitstralingspijn naar in dit geval mijn rechter onderbeen optreedt.
Hier ben ik dus twee keer aan geopereerd maar zonder het gewenste resultaat. Er zijn toen allerlei testen gedaan, zonder resultaat. De chirurg stelde zelfs voor om maar alvast te wennen aan het idee van een rollator of zelfs rolstoel!

Uiteindelijk ben ik behandeld door een anesthesist in een pijnkliniek. Er wordt dan medicatie ingespoten in de de ruggengraat. Dat wordt gedaan door een naald langs de zenuw door de opening in de wervel te brengen en dan de medicatie daar in te spuiten. Dit is grotendeels onverdoofd, alleen de huid wordt plaatselijk verdoofd maar je voelt het echt wel als er per ongeluk een zenuw wordt geraakt. Geen fijne behandeling maar je hebt weinig alternatieven.
Het had wel resultaat, ik heb een jaar lang geen last gehad. Maar de pijn kwam weer terug dus weer een behandeling in de pijnkliniek maar dat ging niet best. Het was heel moeilijk om de medicatie op de juiste plek in te spuiten. Dat kwam door littekenweefsel van de operaties. Hierdoor was er nagenoeg geen ruimte om de naald langs de zenuw in te brengen. Er is wel medicatie ingespoten maar er werd meteen verteld dat dit niet al te lang effect zal hebben. Ook is de behandeling door het waarschijnlijk korte effect ook niet te herhalen. Als de behandelingen langere tijd uit elkaar liggen is er geen probleem, wordt de interval korter dan krijg je een gewennings-effect waardoor het effect minder wordt of zelfs volledig verdwijnt.
Ik werd dus doorverwezen naar de neurologie.
Maar terwijl ik zat te wachten op deze afspraak kreeg ik ineens pijn in mijn andere been. Ik kon niet meer lopen, zitten, liggen, niks meer. De afspraak kon niet worden vervroegd dus kreeg ik pijnstillers. Eerst codeïne, daarna Tramadol en vervolgens een combinatie van Pregabaline en Oxycodon. Oxycodon is een heel zware pijnstiller, valt ook onder de opium wet. Pregabaline is een medicijn wat wordt gebruikt voor mensen met epilepsie om zenuwpulsen naar de hersenen af te stompen, bijwerking is dat zenuwpijn ook wordt verminderd.
Al deze medicijnen hebben nogal wat bijwerkingen, lichamelijk maar zeker ook geestelijk.
Ik kreeg allerlei hallucinaties, zo was ik ervan overtuigd dat ik zag dat er een vliegtuig was geland (niet neergestort, nee geland!) op het dak van de overburen.
Vervolgens een paar keer een paniekaanval, regelmatig "wegvallen", zomaar tijdens een gesprek werd er ineens de mute knop ingedrukt bij me. Allemaal heel vervelende gebeurtenissen, maar zonder pijnstillers was helemaal geen doen.

Inmiddels ben ik bij de afdeling neurologie geweest. Er zit nu een zenuw van mijn linkerbeen knel. Het lijkt op een hernia, nu is het protocol dat er eerst wordt gewacht of de hernia spontaan weggaat. Pas als dat niet gebeurt binnen acht weken wordt er actie ondernomen. Eerst een MRI scan en afhankelijk van de bevindingen een operatie, pijnkliniek of iets dergelijks. Zodra dat is gelukt moet weer iets worden gedaan aan mijn rechterbeen, want daar komt de pijn ook weer terug. Alleen is daar niet meer via een pijnbestrijding iets aan te doen.
Op dit moment gebruik ik nog steeds de pijnstillers en gezien de bijwerkingen mag ik niet autorijden, machines bedienen etc. Dit is nu al zes weken zo en het eind is nog niet in zicht. Het is zelfs niet zeker of er uberhaubt een oplossing mogelijk is, dat zou dus betekenen????

Al met al geen prettige tijd voor me, ik kan niet werken en net nu het gigantisch druk is.
Natuurlijk is het werk niet het belangrijkste maar ik vind het echt verschrikkelijk, zeker omdat ik bij een tamelijk klein bedrijf werk waar langdurig ziek zijn een enorme impact heeft op het bedrijf.

Het is een heel verhaal geworden, ik kan me voorstellen dat sommige mensen denken wat dit op een autoforum doet maar voor mij is het effe wat frustraties proberen kwijt te raken.

[Joop Stoeptegel]

Phoe sterkte man. Gooi het er gewoon uit is vaak een hele opluchting.

[HJR]

pfffff geen fijn verhaal.... succes man! en waarom zou je dit niet mogen zeggen? staat keurig in de juiste rubriek...

[PeEtron]

Het enige wat ik je kan vertellen is dat ik ervaring heb in het begrip hernia. Mijn rechterbeen was bijna compleet verlamd en de pijn was zelfs met oxycodon niet te hachelen. MAAR, het heeft me 9 weken lijden gekost. Maar het is uit zichzelf genezen. Mijn beroep als ZZP cameraman heb ik na 9 weken weer mondjesmaat op kunnen pakken. Nu 2 jaar later "lach" ik erom. Ik ben voor 99,9% genezen. Pijn heb ik niet meer, alleen mijn (toen verlamde voet) voelt nu anders aan dan de andere. Thtas all.

Kortom, blijf hopen en soms is doorbijten beter dan opereren.

Succes, Peter

NB Probeer hoe dan ook veel te wandelen. Bewegen, bewegen, bewegen, hoe moeilijk het ook gaat.

[MoniqueB]

Kan je frustratie begrijpen. Je leven niet kunnen leiden zoals je het zelf wilt, is gewoon niet tof! (nette versie).

Mbt het element pijn en de bijwerkingen van pijnstillers:

Ik heb een aantal jaren geleden een ongeluk gehad op m'n werk. Zal je het verhaal besparen, maar ik had oa uitvalverschijnselen, zenuwpijnen, neurologische schade en een verziekte motoriek. Op een gegeven moment slikte ik 23 pijnstillers om de dag door te komen. Achteraf kan ik zeggen, dat ik me ca 1 jaar niet eens echt kan herinneren. Een keer 1 jaar en een keer 9 maanden gerevalideerd. Dus; niet auto-/motorrijden, niet stappen, niet op vakantie, niet werken, alleen maar ziekenhuizen, artsen en therapeuten. Heb er 31 gehad.

Je kunt idd die gewenning of verslaving ervaren. Ik was inmiddels zo ver, dat ze me alleen nog morfine pleisters konden voorschrijven.

Ik kwam toen uiteindelijk bij een, voor mij, geschikte arts. Hij was gespecialiseerd was in "gecombineerde problematiek". Daar ben ik van m'n pijnstillers verlost. Geleerd dat sommige pijnstillers compleet averechts kunnen werken en je last kunt krijgen van depressies, slapeloosheid, angstaanvallen, paniekreacties, hallucinaties, zomaar in slaap vallen, enz, enz. Voor de slapeloosheid kreeg ik vervolgens ook pillen... en samen met die pijnstillers had ik er een probleem erbij. Daarnaast nog de maagbeschermers en diclofenac, ik was een wandelende apotheek.

Moraal van het verhaal: wees niet bang op een 2de, 3de of 4de mening te vragen bij andere artsen. Desnoods in privéklinieken informeren.

Hoeveel pijnstillers in nu slik? Hooguit 1 a 2 in de maand en dat terwijl ik als chronisch pijn patiënt te boek sta.
Gaat de boel tintelen / uitvallen? Dan rust pakken. Ik ben uiteindelijk afgekeurd voor m'n werk, maar werk nu 15 uur per week op een andere afdeling.

Ik moet er eerlijk bij zeggen dat het in mijn voordeel is, dat het op m'n werk veroorzaakt was... ze moesten voor me zorgen én krijg nog altijd m'n fulltime loon betaald.

Als zzp of werknemer (met medische klachten) heb je het een stuk moeilijker.

Die rolstoel werd mij ook voorgehouden... ja, daar schrok ik ook van. Het is nu ruim 13 jaar geleden en naast het auto- en motorrijden, kan en mag ik zelfs sinds 3 jaar weer duiken.

Verlies je vechtlust niet en ga zeker niet bij de pakken neerzitten! Probeer een dagritme te houden en blijf idd bewegen, anders gaat de rest van je lijf ook op slot zitten.

Kop op en heel veel sterkte!

[Remi66]

Veel strekte en dat er weer snel beter gaat.

Verstuurd vanaf mijn SM-T800 met Tapatalk

[madfred]

@A5 Fan
Het blijven bewegen is inderdaad belangrijk. Wordt me ook door de fysiotherapeute op het hart gedrukt. Het valt alleen niet mee, ik neem nu soms extra pijnstillers om een stuk te kunnen lopen. Klinkt misschien als zielig doen, is zo niet bedoeld. Als je continu binnen zit zonder iets te kunnen doen is het best wel fijn om eens naar buiten te kunnen.

@MoniqueB
Je opmerking over het niet kunnen herinneren van bepaalde tijdvakken komt me bekend voor. Ik ben ook al hele stukken kwijt. Heel vervelend is dat.
Wat betreft een 2e, 3e of verdere opinie, dat is (nog) niet van toepassing. Pas zodra er in het huidige ziekenhuis wordt gezegd dat er niets meer te doen is ga ik verder kijken. Het CWZ ziekenhuis in Nijmegen werkt samen met onder andere de St. Maartenskliniek en het Radboud ziekenhuis in Nijmegen. Vooral de St. Maartenskliniek wordt beschouwd als één van de betere ziekenhuizen op gebied van Orthopedie.

Hoe vervelend de bijwerkingen ook zijn, het zijn "alleen" maar bijwerkingen. Zodra de oorspronkelijke oorzaak en daarmee de noodzaak van de pijnstillers weg is, verdwijnen de bijwerkingen ook.

[madfred]

Inmiddels zijn we weer wat verder gekomen. De pijn in mijn linkerbeen is zo goed als weg.
Alleen doet mijn rechterbeen nog steeds pijn. Dit wordt ook steeds erger.
Ik ben bij de neuroloog geweest, die heeft een MRI scan laten maken.
Naar aanleiding van de resultaten van die scan heeft hij besloten dat voor hem het verhaal ten einde is. Dus ben ik doorverwezen naar een neurochirurg, ook in het CWZ in Nijmegen.
Deze heeft de MRI scans bekeken, de eerste was voor de operaties, de tweede tussen twee operaties in en de derde een week of vijf geleden.
Daarna heeft hij contact gehad met de orthopedisch chirurg die de eerste twee operaties heeft uitgevoerd.
Tijdens het gesprek met me zei hij letterlijk dat hij het niet eens was met de (inmiddels gepensioneerde) chirurg. De neurochirurg vind dat de orthopedisch chirurg tijdens de eerste operatie niet voldoende weefsel heeft verwijderd. Hij is van mening dat daardoor de zenuw al die tijd "gewoon" knel is blijven zitten.
Hij ziet nog wel mogelijkheden om alsnog weefsel weg te halen om de zenuw weer vrij te krijgen. Hij geeft wel aan dat een tweede operatie op dezelfde plek meer risico's met zich meebrengt vanwege litteken weefsel, verkleving etc. Maar dan nog vind hij dat de (in zijn ogen tamelijk grote) kans op succes opweegt tegen de eventuele gevolgen van de complicaties.
Hij gaf me de tijd om een en ander zelf te beoordelen en dan tot een besluit te komen. Nu had ik daar niet echt heel lang voor nodig, dus ik sta nu gepland voor begin Augustus. Daarnaast sta ik ook op een soort urgentie lijst, dus als iemand door wat voor reden dan ook uitvalt is er een kans dat ik eerder aan de beurt ben.
Uitgaande van een operatie in augustus zou ik ergens in oktober weer pijnvrij, medicatievrij en mobiel moeten zijn.

[Remi66]

Jop dat het hu wel het goede resultaat heeft.
Sterjte, en dat het snel mag gebeuren.

Verstuurd vanaf mijn SM-T800 met Tapatalk

[robasto]

Fijn dat de neurochirurg met deze positieve verwachtingen komt. Hoop oprecht dat hij gelijk krijgt. Wens jou tot die tijd veel sterkte. Je hebt iets om naar toe te leven. Voor je het weet mag je onder 't mes. Best whishes.

[madfred]

Vanmiddag wordt ik opgenomen in het CWZ in Nijmegen. Eerst nog wat laatste testjes en onderzoeken, en dan wordt ik normaal gesproken morgen ochtend geopereerd door een neurochirurg. De operatie stond eerst voor 9 augustus gepland, maar er was gelukkig nog een plekje vrij gekomen.
Ik hoop echt dat alles goed gaat want de laatste week is de pijn bijna niet meer te harden. Zelfs met een verdubbeling van het dagelijks gebruik van de morfine is de pijn nog niet weg. Met zoveel pijn leef je eigenlijk niet, je kan niks, slapen gaat niet, eten alleen met moeite, lopen hooguit 10 meter, zitten maar een half uur of zo, dan maar weer liggen etc. Helemaal gek wordt je ervan.
Als alles goed gaat mag ik nog vóór het weekend weer naar huis om vervolgens twee maanden te revalideren. Maar als dat ervoor zorgt dat de pijn weg is en weg blijft, of in ieder geval een stuk minder wordt, maakt me dat helemaal niks uit.

[Reggy]

Heel veel sterkte en vooral succes @madfred, zet m op..




Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Benzine

[MoniqueB]

Fijn dat er nog een plek voor je is vrijgekomen!

Ik hoop dat ze de pijn voor je kunnen wegnemen of iig grotendeels kunnen verminderen.

Zoveel pijn en de daarbij bijbehorende pijnstillers kan de boel "best aardig verzieken".

Sterkte! 🍀🍀🍀🍀


Verstuurd met Tapatalk

[Remi66]

Schilt toch weer een paar weken.

Sterkte.

Verstuurd vanaf mijn SM-G920F met Tapatalk

[Joop Stoeptegel]

Sterkte.👍

[Arlo]

Sterkte Madfred !

[FASt]

Succes en sterkte

[Rodelschwein]

Hopelijk is alle goed verlopen, en kun je aan je herstel gaan werken.

[ShuttersPeet]

Sterkte @madfred en succes met het herstel.

[johnny boy]

sterkte en een goed herstel toegewenst