ik heb maar weer een trainingsdoel gezet, werkt toch t beste om regelmatig genoeg de deur uit te gaan... ingeschreven voor de halve van westvoorne:
http://www.voorneatletiek.com/index....van-weggeweest
en deze: https://www.voornesduintrail.nl/
PS: die https://landgoedtwentemarathon.nl/home lijkt me ook wel gaaf
Geheel per ongeluk, ken ik het parcours al Ik heb 'm afgelopen zomer al een keer gelopen toen ik op vakantie was. De 10k valt wel mee, die gaat grotendeels door de bossen, met op ongeveer de helft even een flink open stuk. Hoogteverschillen sowieso natuurlijk, maar dat is een gegeven daar. Het leukste stuk zit rond de 9km, daar mag ik even de hoogste berg van het eiland over rennen
Over het algemeen heb ik écht geen hekel aan een flinke bries, het liefst zelfs tegen, dus we zullen zien! In ieder geval binnen het uur.
Ik ben in 3 jaar langzaamaan een beetje richting middag teruggeschoven, maar ochtend is écht niet mijn ding. Mijn voorkeur is nog steeds rond een uurtje of 7 's avonds. Wel een lastig tijdstip om rekening te houden met eten, maar tot dusver gaat ook dat goed.
Kende deze niet dus snel maar even website bezocht en vooral met veel belangstelling het filmpje met het parcours bekeken. Nou, de parcoursmakers hebben hier wat fraais uitgezet. Enorm gevarieerde omgeving door het nodige bos en fijne 'killers' op ongetwijfeld loodzwaar lopende stukken strand. Zal een fraaie uitdaging worden. Train vooral het lopen in het rulle zand; altijd lastig en slopend. Veel succes gewenst met de voorbereiding.
Na 41 edities viel gisteravond het doek voor de Bergrace by Night. Na meer dan 10 keer daaraan meegedaan te hebben moest ik daar dus wel bij zijn. Samen met - onder mijn hoede - een aantal vrouwelijke beginnende lopers er naar toe. Waar echter niet direct op gerekend was, was de omvang van de file op de A12 uit hoofde van de werkzaamheden aan de Galecopperbrug te Utrecht. Deze zorgde bijna voor een uur (!) vertraging cq extra reistijd met als gevolg dat de start van de 7,6km niet met goed fatsoen tijdig gehaald kon worden voor het groepje beginnende lopers.
Tja, wat te doen? Na wikken-en-wegen, en onder grote twijfels t.a.v. het eigen kunnen, besloten de volgende start dan maar te pakken. Deze was ruim 40min later, maar wel met als afstand 11,6km; beduidend langer dan de groep tot nog toe ooit gelopen had.
Vijf minuutjes na de start van de heren viel om 22:35u het startschot voor de dames in het voetbalstadion van Wageningen. Onder luid opdwepende muziek en een fiks aantal ontstoken (lawine) fakkels die de omgeving van fraai oranje licht voorzagen, vertrok de massa de duisternis in. De spanning (en nervositeit) was bij 'mijn' groepje duidelijk van de gezichten af te lezen. Waar ze normaal gesproken lekker onderling 'beppend' hun kilometertjes aflegden was het nu tamelijk stil. 'k Had toegezegd bij hen te blijven en als semi-coach hen te begeleiden tot c.q. te brengen naar de finish.
Onder het zien van het relatief grote aantal andere vrouwelijke recreatieve lopers dat niet veel sneller dan hun tempo (ca. 7min p/km) liep, groeide het vertrouwen en kwamen de babbel-spieren ook voorzichtig los. Het was feitelijk top weer om te lopen, geen wind, ca 13-14 graden en maar heel af en toe een paar spatjes regen. Kilometer na kilometer verdween onder de voetjes en tot hun eigen verbazing zonder al te veel moeite. Oprecht verrast waren ze toen ik meldde, dat ze het punt van de oorspronkelijk bedachte afstand van 7,6km gepasseerd waren. Ze voelden zich allen nog fit genoeg om nog een paar kilometertjes erbij te doen. Hoewel ondertussen het tempo gezakt was naar 7:15min p/km werd het helemaal kicken toen ze zo af en toe teruggevallen lopers in gingen halen. Eén van de dames had dergelijke mentale opkikkers éçht nodig en putte daar - samen met mijn stimulerende woordjes - steeds weer wat laatste restjes energie uit. Ze had het zwaar, maar verbeet zich dapper.
Onderaan de Grebbeberg gekomen restte nog de pittige slotkilometer naar de finish; een fikse klim door het duistere bos over onverharde ondergrond. Allen beschikten tot mijn absolute verbazing nog over voldoende power om deze - zonder te hoeven wandelen - te volbrengen. Sterker nog op de laatste 200-250m kon er - daartoe door mij aangemoedigd - zelfs nog een eindspurt uitgeperst worden waarmee er nog een paar voorgangers ingehaald werden.
Het zal duidelijk zijn dat de emoties loskwamen na het passeren van de finishlijn. Vol ongeloof had een ieder 65% méér gelopen dan oorspronkelijk gepland. 65% Omdat achteraf bleek dat de opgegeven 11,7km uiteindelijk - volgens de verschillende gps toestellen - uit kwam op een afstand van rond de 12,6 a 12,8km. Patat en bier volgde en met een meer dan tevreden gevoel gingen we gezamenlijk huiswaarts. Een aantal van hen hebben dat nauwelijks gemerkt. Die vielen op de achterbank al snel in slaap.
Ik ken de race niet en blijkbaar zal ik hem ook niet meer kunnen lopen nu het doek is gevallen. Dit is wel een prachtig geschreven verhaal waaruit blijkt dat individuen in een wedstrijd en als groep lopend weer veel meer kunnen presteren dan ze zelf denken. Zeker als je anderen het ook ziet doen kun je je daar heerlijk aan optrekken. Inmiddels hebben ze door dat als je iets langzamer gaat lopen de ongekende afstand weer makkelijker te doen is.
nou, daar kwam een griepje tussendoor.... anderhalve week niet gelopen morgen maar eens voorzichtig weer starten. Voorne's Duin Trail heb ik al eens eerder gelopen, is inderdaad een pracht parcours. gewoon rustig aan doen dan geniet je langer (nou zag ik wel een dubbele afspraak op de zelfde dag over t hoofd toen ik me inschreef, eens zien of wat agenda joga dat op kan lossen)
Afgelopen weekend had ik weer een loopje; Het kleintje berenloop op Terschelling, 10km. Meteen gecombineerd met een kort weekendje (vrij-avond heen, zo-middag terug) waarin ik zus weer even heb bezocht (die woont daar met haar gezin). Top weekendje gehad. Loopje zelf was OK, maar niet om over naar huis te schrijven; De eerste 3,5km heb ik door een flinke drukte enorm in moeten houden helaas, dat ging al gauw ten koste van een goede pace. Uiteindelijk toch netjes uitgelopen op een 5.45 pace en 58.39 min. Lang geen record, maar gezien de omstandigheden en hoogteverschillen ben ik wel tevreden.
Nu eens rustig kijken wat de volgende wordt!
Op 17 november voor de 3e keer deelgenomen aan de Ronde Venen Marathon vanuit Abcoude. Samen met een loopmaatje de duoloop versie gedaan; afwisselend lopen en fietsen.
Het was fris, windstil en een schraal zonnetje. Ideaal loop weer! Mijn maatje start en bij het 4km punt neem ik het van hem over. De sfeer zit er goed is en het wisselen lukt prima. Snel nog even op mijn gps horloge kijken en dan ... pats! Daar lig ik, languit op straat, gestruikeld over een verkeersdrempel. Krabbel snel weer op en inwendig al foeterend hervat ik de loop. Snelle inspectie leert tight kapot, licht bloedende knie, een beetje zere heup, maar vooral een pijnlijke grote teen; hard gestoten tegen verkeersdrempel. Ik loop door de pijn heen, dat gaat redelijk. Na 4km weer wisselen. Het fietsen is een verademing, Bij mijn volgende beurt is de start moeilijk. Na een paar honderd meter zakt de pijn en verdwijnen de kilometers onder de voeten. Opeens voel ik echter een warme 'stroom' langs mijn bovenbeen lopen. Bloed? Toch harder gevallen dan gemeend. Ik voel en ... gatver! Eén grote plakbende. De 2 gelletjes in mijn kontzak waren open gebarsten bij mijn val en lekten nu omlaag. Gewoon doorhollen maar.
Ondertussen ging de grote teen echter meer en meer opspelen. Zodanig dat ik bij mijn 38km start al na 2-300m mijn maatje moest vragen het stokje over te nemen. Het ging echt niet. Nog wel samen -de laatste 200m- richting de finish gehold en de klok op 3:19u stilgezet. Ondanks de valpartij toch een mooi resultaat.
s Avonds een fiks gezwollen grote teen die behoorlijk rood was geworden. Volgende dag ziekenhuis, foto's maken; niets gebroken gelukkig, maar wel zwaar gekneusd. Met stevige schoenen lopen was het devies. Sindsdien nog niet opnieuw de hardloopschoenen aan gehad. De pijn is namelijk nog niet helemaal weg. Hoop toch echt volgende week weer een stukje te kunnen gaan hobbelen.
Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk
Zie wel, sporten is gevaarlijk.
Verstuurd vanaf mijn SM-T830 met Tapatalk
1e Audi A3 1.9 TDI 90 pk 1997- 2013
2e Audi A3 2.0 TDI 150 pk 2013 - 2023 Hartog tuned.
3e Audi A4 2.0 TFSI 204 pk Avant Quattro + Performance plus + S line 2023 -
In bezit van originele Vagcom en VagCan Pro kabel, regio Apeldoorn, remi4x at gmail.com
Oei, da's niet best @robasto ! Beterschap!
@Remi66; dat heeft niets met sporten te maken, kan iedereen gebeuren.
Zo ook mij; Ik liep v/d week de supermarkt uit en lag prompt plat op straat door een gladde droogloopmat daar ... 2 blauwe knieën, blauwe heup en een blauwe elleboog. Even een paar dagen laten helen - ook omdat ik wat grieperig was - maar gisteren toch weer wezen lopen, ging goed.
Heb het hele hardloopgebeuren wel op een laag pitje staan momenteel; Ik loop zeker nog wel 1 a 2 keer per week, iets tussen de 5 en 10 km, maar ik heb geen wedstrijd meer in de planning. Eerst even verhuizen ergens na de feestdagen. Als ik dan een beetje gesetteld ben, ga ik het wat serieuzer aanpakken met interval trainingen om wat sneller te worden, maar ook duurlopen om toch wat meer naar de halve marathons te werken. Zin in!
toch de trail maar niet gedaan. dat griepje had langer invloed dan ik hoopte, voel dat het lopen zwaarder gaat dan ervoor. balen wel. nu dus maar hopen dat mn strenge dieet van intervallen me goed genoeg voorbereidt op de halve over 5 weken. in t ergste geval wandel ik 'm
Vervelend, maar zoiets overkomt je nu eenmaal; niets aan te doen. Hoop dat je voornemens goed gerealiseerd kunnen worden. En dan lekker genieten van die halve. Komt vast goed.
Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk
Tijdje terug alweer!
Sinds mijn verhuizing weer lekker druk bezig met hardlopen; Nieuwe omgeving motiveert altijd wel, zeker nu ik vlak bij de kust woon (Heemskerk) en dus wat mooi routes door het Noordhollands Duinreservaat kan doen. Afgelopen februari weer begonnen na zo'n 2 maanden rust (met een incidenteel loopje zo'n 1x per week, soms 2 weken).
Begonnen met routes door het dorp, ik merkte dat ik het zeker nog kon, maar miste duidelijk wat snelheid (ter indiciatie: Een 10k moet ik tegenwoordig ruim binnen het uur kunnen lopen, pace is afhankelijk van de afstand tussen de 5.25 en 5.45). Toch het schema weer opgepakt (1 dag lopen, 2 dagen rust) en dat ging goed. Afstand kwam er al snel weer in, maar de snelheid bleef helaas maar hangen net onder de 6.00 pace, jammer, maar wellicht toch te danken aan een iets te drukke en stressvolle periode van huis kopen en verhuizen en alles wat daarbij hoort.
Toen een keer tijdens het lopen in een regenbui beland en opeens liep ik een monstertijd! Dat gaf weer motivatie, dus meteen lekker doorgepakt en ook de routes in het duingebied gaan verkennen. Heerlijk rustig lopen daar, maar je hebt wel te maken met mul zand en stevige hoogteverschillen! Toch lekker bezig geweest en stiekem al een paar 16k's te pakken gehad, ook dat motiveerde wel.
Maar dan nog even dat regen-rennen; Blijkbaar gaat dat mij erg goed af (veel zuurstof in de lucht enzo) dus daar eens verder mee gegaan. Nu waren de afgelopen weken daarvoor natuurlijk niet ideaal, maar toch wist ik vol te houden met nette afstanden.
Tot gisteren, toen kwam het weer eens met ouderwetse bakken naar beneden, dus laptop dichtgeklapt (ik werk al 3 maanden thuis) en op pad. En zoals verwacht, het ging lekker. Érg lekker! Stuk door het dorp, duingebied in, even richting strand en weer terug. Nog een stukje polder meegepikt. Ik dacht wel een 16k te kunnen voltooien. Maar het ging écht lekker. Dus doorgelopen. En jawel, ik heb 'm uiteindelijk keurig op een halve marathon afgeklokt De laatste 5k vielen zeker niet mee, spieren begonnen wat te protesteren, maar uiteindelijk de pace toch nét onder de 6.00 weten te houden. Lekker weer! Nu bijkomen...
Screenshot_20200604-200247_Strava.jpg
Netjes inderdaad! Gewoon gaan en regelmaat erin en dan wordt je langzaam sneller. Zelf loop ik sinds november en om heel te blijven durf ik niet te intervallen. Toch is er progressie. Je bent bevoorrecht met zo'n mooi loopgebied naast de deur. Ik ga je volgen.